شناخت ضمه یا واج (o) با نویسه ۆ در الفبای تالشی کادوس

این واج در تالشی جنوبی وجود ندارد و بیشتر در تالشی شمالی این واج در تالشی جنوبی وجود ندارد و بیشتر در تالشی شمالی است.

نظرخواهی چرا تالشان نسبت به اقوام دیگر پشتیبانی و لایک کمتری از آثار فرهنگ و زبان تالشی دارند؟

واژه‌های تالشی با الفبای کادوس حرف ې =y (جدول 16)

واژه‌های تالشی با الفبای کادوس حرف ې =y (جدول 16)

داستان زندگی آقا میرتوفیق اولین مکتب دار بخش سردار جنگل

دݖرود چه‌مه نازه‌ېنه بݖرائێن و خوئه‌رݖن

ئامیرتوفیغ فه‌رهود و چێ دانݖش‌ئاموجێن

سه‌ردار جه‌نگه‌لی به‌خش و ده‌غه‌نه/ گه‌سکه‌ره ئه‌ۏه‌لنه مه‌کته‌ب‌دار: ‌

ئه ۏه‌ختون، نێزیکاېی سه‌د سالی پیش کݖ چه‌مه باسه‌ۏاتێن ۏیېه‌ر نینا، به‌لکه‌م گݖرد چه‌مه ئاۏادی سه‌ۏات‌دارێن ده گݖله نی مه‌بین، ئه ۏه‌ختون کݖ ماکلانی کا مه‌شده ئیسمال زارێ خݖدابیېامݖرز و چه‌مه بݖرا جانه خݖدا بیېامݖرز سه‌ۏات دارین. گه‌سکه‌ره کو نی چه‌مه مارخا زوئه که‌ېخݖدا کاسی میرزاېی خݖدابیېامݖرز سه‌ۏات داری، شولومه رݖباری کا نی هاجی غه‌نبه‌ری زوئه مه‌شدی خݖدا بیېامݖرز سه‌ۏات داری، دیېه‌ر ئاۏادی کا نی چه‌ن گله سه‌ۏات‌دار مه‌ندینا کݖ گݖرد ئه‌ۏێن چه‌ن گݖله ۏیشته نینا.

ئی سالی، سه‌د سالی پیش، چه‌مه ده‌ده، مه‌شته ره‌مه‌زون خݖدابیېامݖرز، خݖراسون شه دا ئیمام رݖزا بارگا زیېاره‌ت بݖکه‌رݖ. خݖراسونی کا ده‌ده ئیله نوجه‌با، سی ساله جݖۏنی نه ئاشݖنا ئابه، مێرده‌ک خه‌ېلی خݖداپه‌رݖسی داری، ۏه‌ختی خه‌ېلی ېه‌ندی نه دیله لوئه که‌رݖن، ئامیرتوفیغ ئݖشته‌ن سه‌رنݖۏیسی ۏا ئو نوشون ده کݖ ئی گݖله پیلله ئاموجه‌ده و مه‌کته‌ب‌دار و مݖلا ېه.

ده‌ده را ۏا: ئه‌ز هیچ که‌س نێدارݖم، بی‌که‌سه ئاده‌می‌ېمه، چݖمݖ به‌به ئه‌ې نه ۏا: موسله روخونی ده‌غه‌نه مه‌ردۊم، تالݖشینه، بێری، مݖ نه بݖشه‌م، چه‌مه ماکلانی کا بومون و چه‌مه خݖردݖخالی سه‌ۏات ئاموج. ئامیرتوفیغ ۏا: ئه‌ز تالݖشون تاریخ و چه‌ۏون دیلاۏه‌ری خونده‌مه، چه‌مه ده‌ده خه‌ېلی ئه‌ې خاهیش که‌رݖ، بێری، مݖ نه چه‌مه ۏݖله‌ت بݖشه‌م. ئه‌مه، تݖ غه‌م هه‌ره‌م، تݖ را پێشت به‌‌م، تݖ بێری، ئه‌مه سه‌ۏات ئاموج، ئه‌مه را دوکتوری بݖکه‌ر. هݖنته ئه‌ې خاهیش که‌ردݖشه دا ئامیرتوفیغ دیل‌خش به کݖ چه‌مه ۏݖله‌ت با.

ۏه‌ختی میرتوفیغ ماکلان ئومه، ئی سال ماکلان چه‌مه که کو مه‌نده، میرتوفیغ ده‌مه‌نده ئشته‌ن هونه‌ر و دانیشی مه‌ردومی نوشون دوئێ، ئامیرتوفیغ خه‌ېلی ناخوشیېون و مه‌ره‌سون و ۏیماریېون، گݖل و گیېا نه ده‌ۏاده‌رمون که‌ردێ زونی، ئامیرتوفیغ ده‌مه‌نده ئی کافله ماکلانیېون ئه‌لێ بێ تێ ېاد دوئێ، ئی‌سه‌رون ته‌له‌که‌ې غورئانه خونی ئاموته، هه‌ر که‌سی ناخوشی گێری، ئه‌ې، ئامیرتوفیغ ۏه‌ر به‌رین و ئه‌ې ده‌ۏاده‌رمون که‌ری.

ئامیرتوفیغی ئی ساله تالش‌ئارا کو ئابازه به‌ریه‌نده، گه‌سکه‌ره مه‌ردۊم خه‌ېلی سه‌ۏاتی نه خݖشینا، ئه‌ۏون ده‌س به ده‌س ئادوئێ دا ئامیرتوفیغی گه‌سکه‌ره بݖبه‌رݖن. ئامیرتوفیغی ۏه‌ختی گه‌سکه‌ره خه‌لکی سه‌ۏات‌خݖشی ۏینده، ئی سال ماکلانی مه‌ندێ په‌سو، گه‌سکه‌ره شه. ئامیرتوفیغ گه‌سکه‌ره مه‌چݖدی کو موندݖگار به، مه‌چݖدی کو خه‌لکی ده‌رس ده‌ې، غورئانه‌خونی ئاموجی، موهه‌رمه ما ئو سه‌فه‌ره ما دیله کو ئه‌ۏون را خݖدا په‌ېومبه‌ر و دین‌خݖشی لوئه که‌ری، هه‌ر که‌س نی گه‌سکه‌ره کو ناخوش ئابی، ئه‌ې ده‌ۏاده‌رمون که‌ری.

چه‌ن سالی کݖ به، خیېال که‌ریش میرتوفیغ گه‌سکه‌ره کو دنیا ده‌له‌که، هه‌مه‌ېنه خݖشا، خه‌لک خه‌ېلی ئه‌ې نه خݖشینا، میرتوفیغ خه‌ېلی باخݖدا ېا، هه‌رگݖز مه‌ردۊمی ئازار نێده‌ې، ۏیېه‌رچی دݖنېا مال گݖرد ئاکه‌ردێ ده‌ربه‌ند نیېا، خه‌ېلی بائاۏرۊ و نوجه‌با ېا، هݖنته گه‌سکه‌ره ئو موسله روخونی کا نوم به‌ریه‌نده‌شا کݖ هه‌مه گه‌سکه‌ره داۏره ئاۏادیېون، ئوئه‌رو ئو کݖنده‌سه‌ر و کومادول و کاسی‌سݖرا ئو کوچیېه‌چال و شولݖم و شولݖمه رݖبار و خانه‌ۏونه ئو زیدݖخ و که‌له‌رم و مینه‌ره‌زی کا جه‌ۏونه خݖرده‌نݖن گه‌سکه‌ره ئاېن و چێ ۏه‌ری کو ده‌رس خونین.

ئامیرتوفیغ چه‌ن سال کݖ گه‌سکه‌ره مه‌نده، خݖدابیېامݖرز میۏه‌لی ئازه‌ردۏه‌ختی کیله به‌ردݖشه، چه‌ۏون به‌دشانسی را هیچ خݖردݖخالی ئه‌ۏون را سه‌ر نێئاله‌که، چه‌ن سال کݖ چه‌ۏون ژێن و شۊئی کا به، ئامیرتوفیغی ژێن هیچ ئابه، دێ چێ مه‌ردێ په‌سو ئه‌ې ژێن نێبه‌رده، گه‌سکه‌ره خه‌لکی نه گیریه دا به گیلون هه‌مرا یا، گیریه شێ ۏه‌ختون ده‌ده خݖدا بیېامݖرز و گه‌سکه‌ره خه‌لک، ئامیرتوفیغی چه‌مه گه‌سکه‌ره خاله گیریه، گݖرده‌سوئه به‌رین. گیریه کو نی مه‌چݖد داریمون. ها کو نی میرتوفیغ ئݖشته‌ن ده‌رسه‌ده‌ېی ېو ده‌ۏاده‌رمون که‌ردێ دۊمله که‌ری. ئه‌ې مݖن سه‌ۏات‌دار که‌رده، هه‌میشه چه‌مه ده‌ده نه ۏاې: ئه‌ز بی ئݖم نون و نێمێکی کݖ ئݖشتݖ ژێنی ده‌سی کو هه‌رده‌مه، ئݖشت زوئان سه‌ۏات ئاموتێ نه تݖ را ته‌لافی ئاکه‌رݖم.

میرتوفیغ په‌نجا سال گه‌سکه‌ره مه‌نده، هشتاد ساله‌ کݖ به، گه‌سکه‌ره کا مه‌رده، چێ گور نی گه‌سکه‌ره مه‌چݖدی که‌فاته‌ر، ئه‌هه‌دݖلا ره‌مونی که سݖرا ئو دݖکونی ناری کو ئه باغی نوئه. میرتوفیغ هیچ ۏارݖسی نێداری، دݖ گݖله چێ شاگݖردێن کݖ خه‌ېلی چێ ریېه به‌رشه‌ېنا ئو خݖداپه‌رݖسی ېو مݖلاېی خه‌ېلی خݖش دارین، چێ ۏه‌کیل و ۏه‌سی بینه، ئی گݖله خݖدابیېامݖرز مݖلا غودرت شیرزادا، ئی گݖله نی خݖدابیېامݖرز جه‌لیل سه‌بوری ېا.

میرتوفیغی خه‌ېلی گه‌سکه‌ره مه‌ردومی سه‌ۏات دارݖش که‌رده، چیل په‌نجا سال گه‌سکه‌ره مه‌کته‌ب خونه ئو مه‌چݖد، ته‌نخا جݖگاې ېا کݖ هه‌مه ئاۏادیېون کا ها گݖرد ئابین. میرتوفیغ بانی به دا ئه ۏه‌ختون گه‌سکه‌ره خه‌لک خه‌ېلی ده‌رسه‌خونی کا پیش ده‌له‌کݖ ئو چه‌ۏون خݖردݖخال ۏیشته‌ر رو به ده‌رسه‌ خونی بݖشون، به‌لکه‌م ئه خݖدا بیېامݖرزی شار ئه‌مه که‌سی مه‌داره‌م کݖ هه‌ده چی ده‌رسه خونی ېو خݖداپه‌رݖسی را موسله روخونی ده‌غه‌نه ئو شولݖمه رݖباری ده‌غه‌نه خه‌لکی را کار که‌رده‌ش بوبو، چه‌مه مه‌ردوم خه‌ېلی بی ئه‌ې ۏیر بوئه‌رݖن و چێ چاکه کارون خونه ئه‌ې را خݖدابیېامݖرزی بݖکه‌رݖن.

خه‌ېلی چه‌مه ۏݖله‌تی پیلله‌ته‌رێن چێ شاگݖرد به‌ېنه، کوره‌ۏیری مݖن به‌رده، هه‌مه‌ې ۏیر نێدارݖم، گݖمون که‌رݖم، دݖۏیس نه‌فه‌ر هه‌نی ۏیشته‌ر بوبون، خه‌ېلی مه‌رده‌ېنه، ته‌نخا چه‌ن نه‌فه‌ر زݖنده په‌س ئامه‌نده‌ېنه کݖ ئه‌ۏونی کݖ ۏیر دارݖم، شݖمه را نوم به‌رݖم:

1-خݖدا بیېامݖرز مݖلا قدرت شیرزاد 2- خݖدا بیېامݖرز جلیل صبوری 3- خݖدا بیېامݖرز حاجی خیرالله بهاری 4- خݖدا بیېامݖرز: یدالله نیک نهاد 5- خݖدا بیېامݖرز حسین آزاد 6- خݖدا بیېامݖرز عینایت لطفی 7- خݖدا بیېامݖرز اله بخش نفیسی 8- خݖدا بیېامݖرز قدرت مصلحت جو 9- خݖدا بیېامݖرز جواد جمالیخواه 10- خݖدا بیېامݖرز مه‌شته نوروز نزهت 11- خݖدا بیېامݖرز مشته کاسگل رستمی 12- خݖدا بیېامݖرز حاجی عزیز آزادوار 13- خݖدا بیېامݖرز حاجی قربون صبوری 14- خݖدا بیېامݖرز یداله بهاری 15- خݖدا بیېامݖرز قنبر محبی 16- خݖدا بیېامݖرز حبیب رادمنش 17- خݖدا بیېامݖرز حسین گنجی مقدم 18- خݖدا بیېامݖرز یداله همتی 19- خݖدا بیېامݖرز نازعلی نوروز پرور 20 - خݖدا بیېامݖرز قسمت لطفی 21- کبلا خواجه خواجوی 22- خݖدا بیېامݖرز مشته علی صفی زاد 23- خݖدا بیېامݖرز مشته خیراله نوروزی 24- خݖدا بیېامݖرز کبلا کاسگل مرزبان پناه 25- خݖدا بیېامݖرز کاظم امیدی 26- خݖدا بیېامݖرز کبلا یحیی کناره گیر 27- خݖدا بیېامݖرز جعفر نوروزپور 28- خݖدا بیېامݖرز حسین یگانه 29- خݖدا بیېامݖرز حاجی دوسی زاد میرزایی 30- خݖدا بیېامݖرز فیض اله بردبار 31- خݖدا بیېامݖرز اجاقعلی مسافر32 - خݖدا بیېامݖرز خانعلی شیرین زاده 33- خݖدا بیېامݖرز یداله زورمند 34- خݖدا بیېامݖرز حجت بهرامی و ......

خݖدا میرتوفیغ و ته‌مونی چێ شاگݖردون بیېامݖرزݖ ئو چه‌ۏون رو شاد بݖکرݖ

رݖۏاېه‌ته که‌ر: چݖمݖن ده‌ده خݖدابیېامݖرز حاجی یدالله نیک نهاد

از : رمضان نیک نهاد

http://kados2.blogfa.com

در خط تالشی‌ کادوس :

به جای فتحه/a/ ه
به جای کسره/e/ ێ
به جای واو/v/ ۏ
به جای شوا /ə/ ݖ
به جای یه/y/ ې

برخی از شیوه نامه خط تالشی‌ کادوس:

برای حروف (ت / ط) تنها از حرف (ت) استفاده می‌شود.

برای حروف (ث / س / ص) تنها از حرف (س) استفاده می‌شود.

برای حروف (ذ / ز / ظ / ض) تنها از حرف (ز) استفاده می‌شود.

برای حروف(ق/غ) تنها از حرف (غ) استفاده می‌شود.

برای حروف(ح/هــ) تنها از حرف (هــ) استفاده می‌شود.

برای حروف(ع/ء) در ابتدا و وسط واژه تنها از حرف (ئـ) استفاده می‌شود.

برای حرف ا کوتاه/ شوا/ از/ ݖ / استفاده می‌کنیم.

برای حروف(واو) از حرف (ۏ) استفاده می‌شود.

برای حروف(یه) از حرف (ې) استفاده می‌شود.

داستان عشقی زن وشوهر پیر به زبان تالشی

داستان عشقی زن وشوهر پیر

ئی گݖله ژێن و شۊ چیل و پینج سالا، ېه‌‌ندی نه‌ زݖندݖگی که‌‌رین، هه‌مه چی نی خاس خاسێ نه‌‌ ېه‌‌ندی نه راسه سه‌‌م‌شون که‌‌ردا، هیچ لوئه‌‌ې ېه‌‌ندیرا جیگا نێده‌‌ېن، ته‌‌نخا ئی چی په‌س مه‌‌ندا،‌‌ ئی گݖله ئیسپیېه جه‌‌به‌‌ چه‌‌ۏون که‌‌ رݖفاتی سه‌‌ری نوئا، کݖ پیر‌‌ه ژێنه‌‌کی ئݖشته‌ن شۊئه‌‌ر نه‌‌ ۏاتا، هه‌رگݖز ئه‌‌ې ئاکه‌‌ردێ مه‌‌که‌‌رݖ ئو مه‌‌ده‌‌په‌‌رسݖ کݖ چێ دیله‌‌ چݖ ده‌‌ریېه.

ئی سالی پیره‌‌ ژێنه‌‌ک ۏیېه‌‌ر ناخوش‌ئه‌فال ئابه، چه‌‌ۏون ئاۏادی دوکتݖرون ۏاته‌‌، ئه‌‌ دێ رێچ نێئابو، پیلله‌‌ مه‌‌ره‌‌سی ئه‌‌ې گێته‌‌. پیره‌‌ ژێنه‌‌کی ئݖشته‌‌ن شۊئه‌‌ر نه‌‌ ۏاته‌ : مێرده‌‌ک جان، ئه‌‌لان دێ‌‌ ئه‌‌ جه‌‌به‌‌ بوئه‌‌ر کݖ چێ دیله‌‌ تݖ نݖشون بݖده‌‌م چه‌‌؟ به‌‌لکه‌‌م مه‌‌ردیمه‌‌.
پیره‌‌ مێرده‌‌کی جه‌‌به‌‌ ۏوئه‌‌رده‌‌ و ژێنه‌‌کی جه‌‌به‌‌ کݖلیلی ئاکه‌‌رده‌‌. پیره‌‌ مێرده‌‌کی ۏینده،‌‌ دݖ گله ۏه‌‌ته‌‌ گێشه‌‌ ئو ئی گݖله‌‌ ده‌‌فته‌‌رچه‌‌ چێ دیله‌‌ ده‌‌ریېه. پیره‌‌ مێرده‌‌کی ئݖشته‌ن ژُێنی ده‌‌په‌‌رسه، ئݖم چه‌‌؟

پیره‌‌ ژێنه‌‌کی ۏاته،‌‌ ئه ۏه‌‌ختون کݖ خاېم، ئݖشتݖ ژێن بݖبیم، چݖمݖن دێ‌دێ مݖ نه‌‌ ۏاته‌ : ژێن و شۊ زه‌‌ېرون و خݖشبه‌‌ختی ئݖم ئێسته‌‌ کݖ هیچ ۏه‌‌خت ېه‌‌ندی نه‌‌ ده‌ۏا مه‌‌که‌‌ره‌‌ن، ئی گݖله‌‌ ئه‌‌گه‌‌ غݖرسه‌‌ گێته‌، ئه‌‌ې گݖله‌‌ دیېه‌‌ر چاکه‌‌ کاری نه‌‌ ئݖشته‌‌ن غݖرسه‌‌ فو به‌‌رکه‌‌رݖ. کیله‌‌ جان، هه‌‌ر ۏه‌‌ختی ئݖشتݖ شۊئه‌‌ر ده‌‌س دیل‌ناخݖش ئابیره‌‌، ئی گݖله‌‌ گێشه‌‌ بێوه‌‌ج و ئݖشتݖ غݖرسه‌‌ هه‌‌ده‌‌ فݖر ئاده‌‌.

پیره مێرده‌‌کی زور که‌‌رده‌‌، ئݖشته‌‌ن خشخالییه‌‌ ئه‌‌سݖرکی ناری بیگێرݖ، ئݖشته‌ن دیلی کو ۏاتݖشه‌‌: خݖدا را شݖکر، ته‌‌نخا دݖ گله‌‌ گێشه جه‌‌به کو دری ېه‌‌، په‌‌ دݖ ده‌‌فا دیل‌ناخݖش ئابه‌ېره، هݖمی را خه‌ېلی خݖشخالی نه‌‌ ئݖشته‌ن ژێنه‌‌کی نه ۏاتݖشه‌‌: ئه‌‌ز هه‌‌میشه‌‌ تݖ خه‌‌ېلی خݖش داشته‌‌مه، مݖن هیچ ۏیر نیېه، ئه‌‌ دݖ ده‌‌فا نی که‌‌ې به، مݖن بݖبه‌‌خش. به‌‌ده‌‌ز ده‌‌په‌‌رسݖشه،‌‌ په‌‌ ئݖم ده‌‌فته‌رچه‌‌ داستان چه؟

پیره ژێنه‌‌کی ۏاته، تݖ‌را بݖمێرݖم، ئݖم پول ئه‌‌ گێشه‌ئون شݖن ئێسته‌‌ کݖ ۏه‌‌ته‌‌مه‌‌ ئو فݖروته‌‌مه‌‌، بانکی کو نوئه‌‌مه‌‌ .ئه‌‌لان سد مݖلېون تݖمه‌‌ن ئاره‌‌سه‌‌، ئه‌‌ ئه‌‌ۏه‌لنه‌‌ سالون، هه‌‌لا ئی سال چه‌‌مه‌‌ ژێن وشۊئی کو ده‌‌ۏېه‌‌ردا کݖ ۏیندݖمه‌، خه‌ېلی گێشه‌‌ ۏه‌‌ته‌‌مه، ئه‌‌ۏون را مݖشته‌‌ری گێتݖمه‌‌ ئو فݖروتݖمه‌‌، چێ پولی بانکی کو نومه‌‌. دیېه‌‌ر سالون نی هه‌‌ده‌‌ که‌‌رده‌‌مه‌‌، ئݖم رازی نی تݖ‌را نێۏاتݖمه‌‌.

مێرده‌‌ک بݖره‌‌مݖ ده‌‌له‌‌که‌‌، سه‌‌باېی سوکه‌‌ خونی ۏه‌خت ئیشته‌، شه،‌‌ ده‌‌فه‌‌رس ئاپه‌‌رس که‌‌ردݖشه‌‌، دیېه‌‌ر کیشۏه‌‌رون کو ژێنه‌‌کی مه‌‌ره‌‌س ده‌ۏاده‌‌رمون دارݖ ېا نێ؟ ۏاتݖشونه‌‌، ئا‌‌لمونی کو ئی گݖله‌‌ ئیرونیېه‌‌ دوکتݖر مه‌‌نده‌‌ کݖ چێ ده‌‌سی به‌‌را ئݖم مه‌ره‌‌سی ده‌‌رمون بݖکه‌‌رݖ، پیره‌‌ مێرده‌‌کی هه‌‌ ما دیله‌‌ کو ئݖشته‌‌ن ژێنه‌‌کی ئالمون به‌‌رده‌‌ ئو ئه‌‌ دوکتݖری ژێنه‌‌کی ده‌رمون که‌‌رده‌، چێ به‌‌ دۊمله‌‌ مێرده‌‌کی خه‌‌ېلی ئݖشته‌‌ن ژێنی غه‌‌م هه‌‌رده، ژێنه‌‌ک ۏاې کا جݖۏون ئابا‌‌. ئه‌‌لان شیش ساله‌‌ کݖ خه‌‌ېر و خݖشی نه‌‌ زݖندݖگی که‌‌رݖن، ۏیشته‌‌ری سالی ېه‌‌ندی نه‌‌ گه‌‌ردݖش شون، به‌‌ما دێ ژێنه‌‌کی نێشاته‌‌، گێشه‌‌ ۏه‌‌تێ.

از : رمضان نیک نهاد

http://kados2.blogfa.com

در خط آوانگار تالشی‌ :
به جای فتحه/a/ ـه ه
به جای کسره/e/ ێـ ێ
به جای واو/v/ ۏ
به جای شوا /ə/ ݖ
به جای یه/y/ ېـ ې

خوردن به زبان تالشی

چند واژه تالشی با گویش ماسوله رودخان

هه‌ردێ: harde خوردن (صرف افعالش به شیوه تالش جنوبی)

به‌هه‌رئاهه‌ر:baharāhar خوردن ریزه ریزه

نیمه‌هه‌ر:nimahar غذای نیمه خور

ئه‌نه‌هه‌ری:anahari کم خوراکی طولانی مدت

هه‌ردݖمون:hardəmun خوراک خوش

به‌هه‌ر‌به‌هه‌ر:baharbhar بخوربخور

هه‌رݖش:harəš به خوراک آمدن، خوردنی

نوهه‌رݖش:nuharəš خورشت

هه‌رده‌نین:hardanin خورنده

هه‌ردێ‌چی: hardači خوراکی

هه‌ردێنه‌چی hardenači چیزهای خوردنی

از : رمضان نیک نهاد

در خط کادوس
به جای فتحه/a/ ـه ه
به جای کسره/e/ ێـ ێ
به جای واو/v/ ۏ
به جای شوا /ə/ ݖ
به جای یه/y/ ېـ ې

بس به زبان تالشی

چند واژه تالشی با گویش ماسوله رودخان

ۏه‌س:vas کافی

ۏه‌سسه:vassa کافی است

ۏه‌سبود:vasbud به اندازه

ۏه‌سابݖر:vasābər برداشتن به اندازه کافی

ۏه‌سمه:vasma نام دخترانه، کفایت فرزند دختر

ۏه‌سی:vasi نام دخترانه، بسنده

کینه‌ۏه‌س kinavas کفایت تولد دختر، بسنده

ئا‌ته‌ش‌ۏه‌س: ātašvas آتش‌بس

از : رمضان نیک نهاد

در خط آوانگاری تالشی‌
به جای فتحه/a/ ـه ه
به جای کسره/e/ ێـ ێ
به جای واو/v/ ۏ
به جای شوا /ə/ ݖ
به جای یه/y/ ېـ ې

یاد و فراموشی به زبان تالشی

چند واژه تالشی با گویش ماسوله رودخان

ۏیر: vir : یاد

ۏیر ۏه‌ردێ : vir varde یاد آوردن

ۏیرمون:virmun یادمان، یادبود، خاطره، حافظه

ۏیراېی: virāyi یادگار

ۏیر به‌رشێ: vir barše فراموش کردن

ۏیر به ‌سه‌ر: vir ba sar فراموش

کوره ۏیری:kuraviri فراموشی

ۏیرها:virhā نگه‌داری، مراقبت

از : رمضان نیک نهاد

در خط آوانگاری تالشی‌
به جای فتحه/a/ ـه ه
به جای کسره/e/ ێـ ێ
به جای واو/v/ ۏ
به جای شوا /ə/ ݖ
به جای یه/y/ ېـ ې

داستان تالشی شاله ترسه مامد (1)

شاله ته‌رسه مامه‌دی داستان، تالݖشی زݖبون و کادوسه خه‌تی نه (1) :

ئه‌ دوره سالون روزݖگار، چه‌مه تالݖش‌ئارا کو مامه‌د نومی مه‌ندا کݖ خه‌ېلی پیلله دیلا، مامه‌د دݖ‌گݖله ژێن داری، هه‌ر دݖ نی پیلله هه‌ېکه‌ل و زݖمݖخته جان دارین، مامه‌د هیچ‌ که‌سی نێته‌رسی به‌ما شالی کو ۏیېه‌ر ته‌رسی دا شالون ۏینی، ئݖشته‌ن ده‌س و پا ئه‌ۏی ئاکه‌ری ېو جودی پێله‌کی ېو میزده‌میز بی، هه‌لا شال، که‌رگ و سوکون کو ئاره‌سه نیېا، مامه‌د ئݖشته‌ن شی، که‌رگه‌لونی کا ئی‌گݖله که‌رگ و سوک گێری، شالی را به‌رېه‌نی.

مامه‌دی ژێنه‌کون ۏه‌ختی ۏینده، چه‌ۏون که‌رگ و سوکێن هه‌ر شه‌ۏ ئی‌گݖله که‌م ئابون، غݖرسه‌شون گێته، ئاخݖرنه‌سه‌ری خازتݖشونه، ئی‌شه‌ۏ‌ جݖگاې کو جیخݖسݖن دا بݖۏینݖن، که‌میله جانه‌ۏه‌ره کݖ که‌رگون هه‌رݖ. شه‌ۏی نیمه با کݖ ۏیندݖشونه: بݖرامێې! چه‌ۏون خݖداکݖشته شۊ، مامه‌ده کݖ ئݖم کاری که‌رݖ. ژێنه‌کێن گه‌ۏه‌نی به‌ېنا، مامه‌دی جان ده‌له‌کینه، دݖ مه‌ن و نیم‌شون ئه‌ې په‌کوفته، ۏاتݖشونه: دێ ئیجازه نێداری، ئݖشتݖ پا چه‌مه که کو بݖنه‌ې. مامه‌د کݖ ئه‌ۏون را خاېنا، ته‌سلیم به. ئݖنته به کݖ مامه‌دیشون که کو به‌رکه‌رده.

بی‌چاره مامه‌د، ته‌نخا به‌رشه، شه به‌ما خاې بݖشی، ئی‌گݖله سه‌رپوره تݖفه‌نگ و ئی‌گݖله داز و ئی‌گݖله لافݖند نی ئݖشته‌ن ‌نه به‌ردݖشه.

مامه‌د شه، شه دا ئه‌ۏیجه جه‌نگه‌لی کو ئاره‌سه، ئه تاریکی کو چݖرا سوې چێ چێمی کو ده‌له‌که، ۏاتݖشه: ئوشان بݖشوم، ئه ۏونه کو بݖمونݖم دا سه‌با هه‌لا خݖدا که‌ریمه.

مامه‌د شه، ۏونه چه‌په‌ره به‌ریش ئاکه‌رده ئو دیله‌ ده‌شه، پیلله سݖلامی که‌ردݖشه. ۏیندݖشه: بݖرامێې! سێ گݖله غول ېه‌ندی ۏه‌ری نݖشتینه کݖرا سۊر هه‌رݖن.

پیلله غولی ۏاته: به‌ به، ئه‌فالی ئاده‌م! چݖ چه‌ربه لݖغمه‌ې ئݖشتن پا نه چه‌مه سݖفره سه‌ر ئومه. شاله ته‌رسه مامه‌دی ۏاته: ئه‌ز لݖغمه‌ېمه یا شݖمه! مامه‌دی ۏاته: ئه‌ز ېا ئومه‌ېمه دا شݖمه به‌هه‌رݖم به‌ما سێ گݖله شه‌رت شݖمه را نه‌م. ئه‌گه شݖمه شه‌رتون به‌رده، شݖمه مݖن به‌هه‌ره به‌ما ئه‌گه مݖن به‌رده، ئه‌ز شݖمه هه‌ر سێ تا به‌هه‌رݖم.

غولون، رݖخشه‌ندی نه ئه‌ې ها دوئه. شاله ته‌رسه مامه‌دی ئی‌گݖله غولی دیېێشته، ۏاتݖشه: ئه‌ز دیېاری ۏه‌ری مونݖم، تݖ ئݖشتݖ ته‌مونی زوری نه ئی‌گݖله مݖشت مݖن بݖژه‌ن. غولی نی ته‌مونی ئݖشته‌ن زوری نه مݖشتی ئه‌ې را ۏیداشته کݖ مامه‌دی جاخالی دوئه، غولی مݖشت، دیېاری کو گینه، چێ ده‌س چه‌که ئو چێ زاهار دا ئاسݖمون شه.

مامه‌دی ئه غولی نه ۏاته، ئݖسه ئݖشتݖ نوبه ېه کݖ دیېاری ۏه‌ری بݖمونی دا ئه‌ز مݖشتی تݖ بݖژه‌نݖم. مامه‌دی دازی نه ماکه‌م غولی شونه ژه‌نده، چێ زاهار هه‌نی دا ئاسݖمون شه، ۏاتݖشه: چݖ زوری تݖ داری! شاله ته‌رسه مامه‌دی ۏاته: تݖ هه‌لا ته‌مونی چݖمݖن زوری ۏینده نی، ئݖم ته‌نخا چݖمݖن کۊچه ئه‌نگیشته زورا .
شاله ته‌رسه مامدی ۏاته: دݖۏݖمه شه‌رت ئݖمه: باېه‌م، چه‌مه جانی مو دݖرازی ۏاد بیگێره‌م، هه‌ر که‌سی مو دݖرازته به، ئه‌ې شه‌رتی به‌رده. غولون نی هه‌ر گݖله‌ې ئݖشته‌ن جانی کو ئی‌گݖله دݖرازه مو که‌نده کݖ هه‌ر سێ تا شݖن ېه‌ندی نه سێ ئه‌لݖش به. شاله ته‌رسه مامه‌دی ئݖشته‌ن بݖزه موئه لافݖندی که‌مه‌ری کو ئاکه‌رده کݖ ته‌نخائی هه‌ف ئه‌لݖش به ئو شه‌رتی به‌ردݖشه.

ئی‌گݖله غولون ۏاته: ئݖم ده‌فا شه‌رتی بی ئه‌مه بݖنېه‌م. مامه‌دی ۏاته: ئیشکال نێدارݖ. غولی ۏاته: هه‌ری ئی‌گݖله سݖنگ ۏیداره‌م، هه‌ر که‌سی سݖنگی ۏیشته‌ر سݖدا دوئه، ئه‌ې به‌رده. پیلله غول پݖش مه‌نده، ئی‌گݖله سݖنگݖش ۏیداشته کݖ چێ سݖدا که دیله کو ده‌خه‌نیېه. ئه‌لبه‌لی مامه‌د پݖش مه‌نده، ئی‌گݖله تݖفه‌نگی کو ۏیداشتݖشه کݖ چێ سݖدا هݖم پیللا هݖم نی ئاته‌ش و دۊ داری.

غولون ېه‌ندی دیېێشته، هه‌ر سێ غولی ۏاته: مامه‌دی به‌رده، چێ زور ئه‌مه کو ۏیشته‌ره. ته‌رسی خونه مامه‌دی‌شون ئیتݖروم نوئه، ئه‌ېراشون لݖکلا جیکه‌رده ئو ده‌س به سینه چێ پیشی پا مه‌ندینه.

ئیدامه دارݖ... از : رمضان نیک نهاد

در خط آوانگاری تالشی‌
به جای فتحه/a/ ـه ه
به جای کسره/e/ ێـ ێ
به جای واو/v/ ۏ
به جای شوا /ə/ ݖ
به جای یه/y/ ېـ ې

واژگان تالشی 83

چند واژه رایج در تالشی ماسوله رودخان با الفبای کادوس تالشی:

سه‌ره : تیغ اصلاح قدیمی
سݖره : سرخرگ گلو
سݖر : قرمز
سݖرݖ : سرخک
سݖرا : محوطه، بیرون
سێره : سرد
سێرێگنی : سرماخوردگی
سێرݖش : سردی
ئاسێرێ : سرد شدن

از : رمضان نیک نهاد

در خط کادوس
به جای فتحه/a/ ـه ه
به جای کسره/e/ ێـ ێ
به جای واو/v/ ۏ
به جای شوا /ə/ ݖ
به جای یه/y/ ېـ ې

منشور کوروش به زبان تالشی

کوروشی مه‌نشور، تالݖشی زݖبون و کادوسه خه‌تی نه:

دانلود صوتی منشور کوروش به زبان تالشی
ئݖسه کݖ خݖدا کݖمه‌کی نه، ئیرون و بابێل و چار گوشه کیشۏه‌رون پادݖشاېی خونه تاجه کݖلا چݖمݖن که‌للـه کو پێنوئه‌مه، شݖمه هه‌مه گݖله‌ې نه ۏام: ئه‌ز دا زݖنده‌ېمه ئو خݖدا نی پادݖشاېی را چݖمݖن ېاۏه‌ره، ئه کیشۏه‌رونی کݖ ئه‌ز چه‌ۏون پادݖشاېمه، چه‌ۏون ته‌مونی دین و سونه‌تون خݖش دارݖم، ئه‌ز هه‌رگݖز نیهه‌رزݖم، چݖمݖن فݖرمون‌به‌رێن، چه‌مه مه‌ردۊمی، دین و سونه‌تی ېا دیېه‌ر میله‌تون دینی رۊک ئاکه‌رݖن و ئه‌ۏون نه تێله زݖبونی بݖکه‌رݖن.
ئوری کݖ مݖن پادݖشاېی تاجی چݖمݖن که‌للـه کو پێنوئه‌مه دا روزی کݖ زݖنده‌ بوبوم و پیلله خݖدا نی چݖمݖن ېاۏه‌ر بوبو، هه‌رگݖز هیچ میله‌تی زوری نه چݖمݖن داۏله‌ت‌سݖرا دیله نێۏوئه‌رݖم، گݖرد میله‌تێن ئازاتینه، چݖمݖن پادݖشاېی را که‌للـه بݖنه‌ن ېا مه‌نه‌ن، هه‌ر ۏه‌ختی خه‌لک مه‌خان، ئه‌ز چه‌ۏون پادݖشا بوبوم، ئه‌ز چݖمݖن پادݖشاېی سه‌ر مه‌ندێ خونه ئه‌ۏون نه جه‌نگ نێکه‌رݖم.
ئه‌ز دا ئه روزی کݖ ئیرون و بابێل و چار گوشه کیشۏه‌رون پادݖشاېمه، نیهه‌رزݖم، که‌سی دیېه‌ری سݖته‌مه بݖده، ئه‌گه نی که‌سی سݖته‌مه‌شون دوئه بوبو، ئه‌ز چێ جیگێته چی سݖته‌مه‌ده کو ۏیگێرݖم و ئه‌ی په‌س ئاده‌م. سݖته‌مه‌ده ئو زوره‌ۏا ده‌ماغی سونݖم و ئه‌ې ئه‌ده‌ب و ته‌نبێ که‌رݖم دا دێ چیمی به دیم مه‌ېارݖ، ئه ده‌س‌دݖرازیئون که‌ردێ.
ئه‌ز دا روزی کݖ پادݖشاېمه، نیهه‌رزݖم، که‌سی دیېه‌ری مالی زوری نه ېا مݖفته جیگێرݖ دا مه‌ردۊم دیل‌ناخݖش و ناراهه‌ت ئابون.
ئه‌ز دا روزی کݖ زݖنده‌ېمه، نیهه‌رزݖم، که‌سی دیېه‌ری کو زوری نه کار ‌ۏیگێرݖ ېا بی‌مݖز و مݖۏاجݖب ئه‌ۏون کو مݖزوری ‌ۏیگێرݖ.
ئه‌ز ئوری هه‌مه‌ې نه ‌ۏام: هه‌ر که‌سی ئازاته، هه‌ر دینی خݖش دارݖ، هه‌ې بݖپه‌رݖسݖ، هه‌ر جݖگاېی خݖش دارݖ، ها کو ئݖشته‌را که ئو سݖرا بݖدارݖ ئو زݖندݖگی بݖکه‌رݖ به‌ما بی دیېه‌ری مالی مه‌جیگێرݖ؛ هه‌ر کاری خݖش دارݖ، هه کاری دۊمله بݖکه‌رݖ، ئݖشته‌ن مالی هه‌ر جوری ېو هه‌ر چݖ کݖ دوس دارݖ، بݖخݖرݖ به‌ما بی دیېه‌ری مالی سه‌ری پا مه‌پێنه ئو فݖر مه‌ده.
ئه‌ز هه‌مه‌ې نه ‌ۏام: هه‌ر که‌س بی ئݖشته‌ن که‌رده کاری، دۊمله و په‌س‌ئاگه‌ر‌دی گه‌رده‌ن بیگێرݖ، هیچ که‌سی ده‌ماغی چێ فامیلون ناجوره کاری خونه مه‌سونݖن. بݖرا نێشا، گݖناکاره بݖرا ده‌ماغی سوتێ، ئه‌گه که‌سی ئی‌گݖله ده‌رینگا کو گݖناېی که‌رده، ته‌نخا ئه ئاده‌می کݖ گݖنا که‌رده، چێ ده‌ماغ بی بݖسونݖن، دێ ته‌مونی چه‌ۏون ئێل و ته‌باری ته‌نبێ مه‌که‌رݖن.
ئه‌ز دا روزی کݖ خݖدا ېاۏه‌ر‌ی نه پادݖشاېمه، نیهه‌رزݖم، چه‌مه مێرد و ژێنون به‌رده ئو که‌نیزی را بݖخروشݖن. چݖمݖن فݖرمون‌به‌رێن بی مه‌هه‌رزݖن، چه‌ۏون دا‌ۏله‌ت‌سݖرا کو که‌سی که‌نیزی بݖکه‌رݖ. به‌رده‌داری بی ته‌مونی دݖنېا کو موغوب ئابو. خݖدا کو خام، ئه‌ز ئه په‌ېمونی کݖ ئیرون و بابێل و چار گوشه کیشۏه‌رون خه‌لکون نه ده‌ۏه‌سته‌مه، پیروز ئاکه‌رݖ.
شݖمه رۊکه بݖرا- رمضان نیک نهاد

راهنما:

در خط آوانگاری تالشی‌
به جای فتحه/a/ ـه ه
به جای کسره/e/ ێـ ێ
به جای واو/v/ ۏ
به جای شوا /ə/ ݖ
به جای یه/y/ ېـ ې

داستان پند آموز تالشی

دورود چه‌مه نازه‌ېنه بݖرۏه‌رێن و خوئه‌رێن
ئی‌گݖله راستیېه داستان و پیشامه‌د، جݖنوبیېه تالݖشی زݖبونی نه شݖمه خݖتمه‌ت نݖۏیشته‌مه، غه‌ېره‌زی داستانی خوندێ و په‌ند گێتێ، جݖساره‌ته‌ن، خاهݖش که‌رݖم، هه‌ر جݖگاې کو ئݖم نݖۏیشته کا ئه‌گه فݖکر که‌ره‌ن، چێ تالݖشی‌نݖۏیسی ئیشکال و ئیراد دارݖ، شݖمه مێره‌بونه دیلی نه ئه‌مه را بیناېی بݖکه‌ره‌ن. شݖمه بیناېی چه‌مه چێمی سه‌ر نیېه‌م، شݖمه کار بی‌شه‌ک و گݖمون تالݖشی‌نݖۏیسی فه‌رهه‌نگ و ده‌ستوری را شا، پیلله خݖتمه‌تی بݖکه‌رݖ دا چه‌مه ېاله ئوستادێن تالݖشی‌نݖۏیسی ده‌ستوری کا ئه‌ۏون را چاره‌ې بݖکه‌رݖن. نارته‌ر شݖمه بینایی و شݖمه مێره‌بونی را ئی دݖنیا سݖپاسمه‌ندیمه.
داستان: پیره ژێنه‌کی بݖره‌مه لوکی نه مݖرا ئݖشته‌ن سیېا سه‌رنݖۏیسه داستانی ئݖنته ۏاته: هه‌میشه ناجه داریم، فامیله خݖشی بݖکه‌ریم و چݖمݖن خوئه‌ره‌زا پیگێریم، چݖمݖن زوئه بݖده‌ېم. ۏه‌ختی چݖمݖن ئی ریشکه زوئه دانݖشگا شه، ئه دانݖشجوئه داۏره کا ئی گݖله خاسه کیله نه ئاشݖنا ئابه، ئه‌ۏێن ېه‌ندی دیل‌باخته بینه، پیشونا، ېه‌ندی ژێن و شۊ بݖبین. کیله، نێداره خانݖۏاده‌ې کوئا، هه‌ر چݖ چݖمݖن زوئه په‌ند دومه، ۏاتݖمه؛ زوئه جان، چه‌ۏون خانݖۏاده نێدارینه ئو ئه‌مه داره‌ندیمونه، چه‌مه فه‌رهه‌نگێن دݖبݖندی نه ساې و جه‌فسار نیهه‌رݖن، هیچ ئݖم لوئێن و په‌ندێن چݖمݖن زوئه گوشی نێده‌شه، ئه‌ې ته‌رس‌پێنه که‌رد‌ݖمه ئو ۏاتݖمه: ئݖشتݖ نومی ته‌مونی چݖمݖن مال و مه‌نالی کا به‌رېه‌نݖم. نێبه کݖ نێبه، هیچ چێ گوش خݖل نییا، ئݖشته‌ن دݖ پا ئی چه‌موشی کا ده‌که‌ردݖشه ئو ۏاتݖشه: ئیلا بیلا ئه‌ز بی ئه کیله بݖبه‌رݖم.
ئی‌دفا خه‌ۏه‌ردار بیمه کݖ چݖمݖن زوئه ئه کیله به‌رده ئو ئه‌ې ئیسمار خونده‌شه ئو ساده زݖندݖگی سه‌ر گێته‌شونه. ئی سال ېه‌ندی نه غه‌ر بیمونه، چه‌ن ده‌فا زوئه ئݖشته‌ن ژێنی ده‌سی گێته، خازتݖشه؛ چݖمݖن که بان، ئه‌ۏون که دیله را نێدومه، هیچ جوری نێشاېم، باۏه‌ر بݖکه‌ریم کݖ ئی روزی چݖمݖن ئه‌ربابه زوئه بݖشی، گه‌داې کیله‌ نه ژێن و شۊئه په‌ېمون ده‌ۏه‌سی. ئݖم بݖژه‌ن بیگێرێ کو چݖمݖن نوم‌ۏیله‌که خالی نی مودام مݖن کورکور ده‌ې و ئه‌نتݖریک که‌ری و چه‌مه ده‌ۏاده‌ره‌که کݖلاگا مینی کا ئاته‌شه په‌سنه جیخاې.
ئی روزی چݖمݖن خوئه‌ر مݖرا بیناېی که‌رده ئو ۏاتݖشه: بݖخته‌ره چه‌چول‌ۏازی نه کاری بݖکه‌ره‌م دا ئݖشتݖ زوئه، ئݖشته‌ن ژێنی نه ئݖشتݖ که با، به‌ده‌زینی که‌م‌که‌م کاری بݖکه‌ره‌م کݖ ئݖشتݖ گێشه، ئݖشتݖ زوئه چێمی کا به‌رېه‌نه‌م و چێ چێمه‌تی ئاکه‌ره‌م.چݖمݖن زوئه ئو گێشه خه‌ېلی خݖش‌بختینا، هه‌مه چه‌ۏون زݖندݖگی ئه‌فسوسی هه‌رین. چݖمݖن گێشه، ئݖشته‌ن جانی چݖمݖن زوئه را فیدا که‌ری. خݖدا خوبه مݖن بݖکݖشݖ، چݖمݖن ده‌سی نه چݖمݖن زوئه ئاشېونه ۏه‌ېرونه که‌ردݖمه. هه‌ته کݖ چݖمݖن خالی ۏاتا، کاری که‌ردݖمه دا ئه‌ۏێن بان، چݖمݖن که کو زݖندݖگی بݖکه‌رݖن. چه‌ن ما کݖ ده‌ۏېه‌رده، مݖن و چݖمݖن خالی شومه نه‌خشه‌ې چیمونه: چݖمݖن خوئه‌ره‌زا کݖمه‌کی نه بی‌سه‌ر و پا جݖۏونی ئه‌جیر که‌ردݖمونه دا بݖۏا؛ ئه‌ز نارته‌رون چݖمݖن گێشه نه سه‌ر داریم. ئه‌ې هه‌زار جوره نیره‌نگ و که‌له‌ک‌ۏازی کار دوئه، زۊ به زۊ مه‌شناسه تیلیفونی نه چه‌مه که زه‌نگ ژه‌نی ېو ۏاې: ئݖشتݖ گێشه نه کار دارݖم. چݖمݖن زوئه را زه‌نگ ژَه‌نی ېو ۏاې: ئݖشتݖ ژێنه‌کی نه سه‌ر دارݖم.
شݖمه سه‌ری ده‌رد مه‌ۏوئه‌رݖم، ېه‌ۏاش ېه‌ۏاش چه‌مه نه‌خشه گێته، چه‌ۏون مینه‌مون ئیختݖلاف تاب‌ئادوئه، چݖمݖن زوئه شه‌ک و دݖ‌گݖمونی ۏیشته‌ر ئابه، ئه‌ز نی چݖمݖن زوئه چێماېی که‌ریم و ۏاېم: ۏیندݖره، ئه‌ز راست ۏاېم؛ ئه کیکا ئݖشتݖ پولی خاې ېو تݖ ۏازی دوئه‌شه.
چݖمݖن ئاۏرۊ‌دار و به‌فا‌داره گێشه! ئݖشته‌ن شۊ نه ۏاته: تݖ را بݖمێرݖم، ئݖسه کݖ چݖمݖن لوئه باۏه‌ر نێکه‌ری ېو ۏاې: ئه‌ز بی‌ئاۏرۊېمه. ئه‌گه مݖن خݖش نێداری، ئه‌گه فݖکر که‌ری، مݖن ئݖشتݖ سه‌ری کݖلا نوئه ئو تݖ نه خه‌ېونه‌ت که‌رده‌مه، هیچ غه‌مه دیل مه‌دار، ېه‌ندی نه جودا ئابه‌م، بݖدا هه‌ر که‌س ئݖشته‌ن سه‌رنݖۏیسی دۊمله بوشو. چݖمݖن ساده زوئه، نێشاته ئݖشته‌ن ژێنه‌کی داشتێ ئو ئه‌ې ۏیرݖها بێ، چه‌مه ۏازی هه‌ردݖشه ئو ئݖشته‌ن ژێنه‌کی نه ۏاتݖشه: ئه‌مه بی ېه‌ندی نه جودا ئابه‌م و چه‌مه ئیسمار و په‌ېمونی پێسݖنده‌م.چݖمݖن نوجه‌با گێشه، بی‌دادگا ئو پاسگا ئو شݖکاېه‌ت، ئݖشتن شۊئه‌ر نه ۏاته: ئه‌ز هیچی تݖ کو نێخام، هݖنده بݖوا ئیله هه‌زاناری نی نێخام، ته‌نخا بݖدا زۊته ئݖم بی‌ئاۏروئی ېو ئݖم نوم بد نومی کو ده‌ۏه‌زݖم. ۏه‌ختی ئه‌ۏێن جودا بینه، ئه‌لبه‌لی چݖمݖن خوئه‌ره‌زا، پیگێتݖمه، چݖمݖن زوئه دومه. هه‌ر روز کݖ چه‌ۏون ژێن و شۊئی کا ده‌ۏېه‌ری، چݖمݖن چێمی نه ۏینیم، زوئه‌م ناخوش‌ئه‌فاله، خیېال که‌ریش، چݖمݖن زوئه، مه‌رده ئاده‌می ېه کݖ زݖندݖگی دریېه، هیچ چێ چێمون و دیلی کا خݖشی نێۏینیم، چݖمݖن تازه گێشه نی سالی دونزه ما ته‌نخا ئݖشته‌ن بݖگه‌رد‌ئاگه‌ردی ده‌ربێندا، هه‌ته چه‌ن سال کݖ به، دݖ گݖله خݖرده‌ن ېه‌ندی په‌ساش زه‌نده، هه‌ر دݖ گݖله خݖرده‌ن مارێۏێردی، له‌م و ۏیچݖکۊنینا. هه‌ر چݖ خݖرده‌نون را ده‌ۏاده‌رمون که‌ردݖمونه، هیچ ئیفاغه نێکه‌ردݖشه، خݖرده‌نێن رێچ نێ‌ئابینه.ئه‌مه کݖ ئه‌مه را به‌لا نه گیرݖفتار به‌ېمونا، مه‌ردۊمی ۏاته‌ۏات نی کݖرا ئه‌مه کۊنه ۏوئه‌ریین و جیموجین. هه‌مه ۏاېن: ئه بی‌پشت و په‌نا ئو بی‌گݖنا گێشه ئاخی ئه‌ۏون گێته، خݖدا ئه‌ۏون مݖکافات ژه‌نده. پونزه سال ئݖم به‌دبه‌ختی نه سه‌رپینجه ژه‌ندݖمونه، چݖمݖن نوم‌ۏیله‌که خوئه‌ره‌زا چارپینج سالی کݖ چه‌ۏون ژێن و شۊئی کا ده‌ۏېه‌رده، ۏاتݖشه: ئه‌ز نێشام، ته‌مونی چݖمݖن زݖندݖگی دݖ گݖله ۏیچݖکۊنه خݖرده‌نی را هه‌ده‌ر دوئێ ئو ئݖم نه‌گبه‌ته زݖندݖگی پێتاۏێ. ئه دادگا شه، ئݖشته‌ن شۊئه‌ر را شݖکاېه‌ت که‌ردݖشه ئو ته‌مونی ئݖشته‌ن مێریېه ئییجرا نوشه ئو چݖمݖن زوئه کا جودا ئابه ئو چه‌مه دار و نێداری ۏیگێتݖشه ئو شه.
ده سال، به‌سکه‌م ۏیشته‌ر خه‌ېلی چݖمݖن بی‌گنا گێشه دۊمله گه‌ردیمه دا ئه‌ی بݖتله‌فݖم و ئه‌ې کو به‌خشݖش ۏیگێرݖم، چێ ده‌س و پا ده‌له‌کݖم دا دݖۏاره ئه‌ې چێ زݖندݖگی سه‌ر بوئه‌رݖم. خیېال که‌ریش، چه‌مه بی‌گݖنا گێشه ئاو ئابه ئو زه‌مینی کو ۏیشه.خه‌ېلی چݖمݖن ۏوجدانی کا سݖزا که‌شیم، هه‌میشه ئݖشته‌ن سه‌رکوفت ژه‌نیم و ۏایم: ئاخا مݖ نه نی بو ۏاتێ، دێ‌دێ؟ چݖمݖن ده‌سی نه چݖمݖن زوئه خݖشه دیله زݖندݖگی سه‌ر خاک پێکه‌رد‌ݖمه، چݖمݖن سه‌لیته خوئه‌ر ۏازی هه‌ردݖمه ئو ېه‌ندی نه کوکݖلا چیمونه ئو چݖمݖن زوئه سیېابه‌خت که‌ردݖمونه.
ئی روزی کݖ دێ شێست و پینج سال چݖمݖن سݖند و زݖندݖگی کو ده‌ۏېه‌ردا، تیرونی خیېابونی کا خاېم ده‌ۏېه‌ریم کݖ ناخه‌ۏه‌ری ماتوری مݖن جیپݖشته و چݖمݖن ده‌س و پاش چاکݖنده ئو هوش شیمه. مݖنشون بیمارݖستون به‌رده، ۏه‌ختی چه‌ن روز به ئو چێم ئاکه‌ردݖمه ئو هوش ئومیمه، ۏیندݖمه؛ چݖمݖن ئی ده‌س و دݖ پا خاش چه‌که، رۊکه تێلی کݖ مه‌ندیمه، دوکتݖره ژێنه‌کی چݖمݖن سه‌ر ئومه. خݖدا جان، چه وینݖم، ئݖم دوکتݖر، چݖمݖن هه بی‌گنا گێشه ېه؟ نیېه؟ باۏه‌ر نێکه‌رݖم، مݖشکیله هه بوبو؟ ۏه‌ختی نێزیک ئابه، خه‌نده نه ۏیتره‌که، چݖمݖن دیمی ئݖم ۏه‌ری ماچ، ئه ۏه‌ری ماچ. تازه ئه‌ی ئازونسݖمه، خݖدا جان، ئه دوکتݖر، چݖمݖن نازه نوجه‌با گێشه ېا. ئیله ده‌سی نه زوری نه ئه‌ې ئاکه‌شݖمه، چێ چێمی سه‌ری ماچ که‌ردݖمه، ۏاتݖمه: رولی جان، ئه‌ز تݖرا ئاسݖمونی گه‌ردیم تݖ زه‌مینی مه‌ندیرا؟ گێشه، مݖ نه ۏاته: دێ‌دێ جان، ئݖشتݖ جانی را غه‌ش بݖکه‌رݖم، خݖدا به‌د مه‌ده. ۏه‌ختی خاېم، ئݖشتݖ چه‌که خاشون و ئݖشکاته جانی ده‌رمون بݖکه‌ریم، تݖ ئازونسݖمه، مݖن ئݖشتݖ چه‌که خاشون خاسی چه‌ک‌بێندی که‌رده، هیچ نیگه‌رون مه‌ب زۊ رێچ ئابی. ئه‌ز ته‌نخا بݖره‌مݖ که‌ریم، ئه‌سݖرک هݖنته چݖمݖن چێمون کا ۏیۏاری، چݖمݖن زݖبون به‌ند ئوما، ته‌نخا ۏاېم: روسیېاېمه، کیله جان، خیلی تݖ نه به‌دی که‌رده‌مه، مݖن بݖبه‌خش. به‌ده‌ز ۏاتݖمه: کیله جان، ۏه‌ختی تݖ به‌لا به سه‌ر که‌ردݖمونه، تݖ کا شیره کݖ هیچ نێشاتݖمونه، تݖ تݖله‌فتێ؟
گێشه ۏاته، دێ‌دێ جان، چه‌مه سه‌رنݖۏیس دێ هه‌ته ېا، تݖ گݖنائی نێداریش، هه‌ر که‌س بی ئݖشته‌ن سه‌رنݖۏیسی دۊمله بوشو و ئه‌ې بݖسازݖ. ۏه‌ختی شݖمه که کو به‌رشیمه، دێ شݖمه ئوستانی کا هیچ نێمه‌ندیمه، هیچ چݖمݖن دۊمله نی نێ‌ئاگه‌ردیمه، تیرون شیمه، ئیله بیمارݖستونی کا کار ۏیگێتݖمه، هه‌ته ده‌رس نی خوندݖمه، دوکتور بیمه، شۊ که‌رده‌مه، چݖمݖن شۊ نی دوکتݖره، دݖ گݖله خݖرده‌ن داره‌م، ئی گݖله زوئه ېه، ئی گݖله نی کیله ېه، هه‌ر دݖ نی مه‌دره‌سه شون. ئه‌ۏون را ۏاته‌مه، تݖ چݖمݖن مارخاېره، ئه‌لان نی ئݖشتݖ ۏیندێ را بی ېا بان.
ده‌سی ۏه‌خت به، ۏیندݖمه: جݖۏونی، دݖ گݖله خاسه خݖرده‌نی نه کݖ هه‌ر سێ گݖله، هه‌ری ئی ده‌سته گݖل پێریشونا، چݖمݖن ۏه‌ر ئومینه، خݖرده‌نون ماچ‌ که‌رد‌ݖمه. خه‌ېلی چݖمݖن ۏوجدانی کا شه‌رمه‌نده بیمه، ۏه‌ختی ئی ما ئه بیمارݖستونی کا خݖتیمه ئو خاسی رێچ ئابیمه، ته‌مونی چݖمݖن ده‌ۏا‌ده‌رمونی پولی چݖمݖن گێشه ئادوئا، ئاخݖرنه‌سه‌ری چݖمݖن گێشه ۏه‌ر شیمه، ۏاتݖمه: ئݖشتݖ خݖش‌به‌ختی را خݖشخالیمه و دوئا که‌رݖم هه‌نی ۏیشته‌ر خݖش‌بخت و زه‌ېرون بݖبی، ناجه دارݖم، مݖن بݖبه‌خشی. مݖن نه ۏاتݖشه: دێ‌دێ جان، ئݖم چݖ فرماشه که‌ری، مݖن خه‌ېلی ۏه‌خته تݖ به‌خشه‌مه، خݖدا خوبه تݖ بݖبه‌خشݖ.
ېه‌ندی کا سیفا ئابیمونه و ئه‌ز هه‌نی چݖمݖن که ئومیمه، ئه‌لان ته‌نخا کۊن‌سۊجی ېو ئه‌فسوس مݖرا په‌س ئامه‌نده و ئی گݖله ئه‌فسورده زوئه ئو دݖ گݖله ۏیچݖکۊنه نه‌به نه روزگݖزه‌راۏݖنی که‌ره‌م کݖ روزی هه‌زار ده‌فا مه‌رگه‌خازی که‌رݖم. چݖمݖن نوم‌سیېا خالی نی چه‌ن ساله کݖ تور ئابه ئو ئه‌لان تورخونه کا خݖته، ئه‌ز نی کݖرا تور ئابوم.

از : رمضان نیک نهاد

http://kados2.blogfa.com

در خط آوانگار تالشی‌ :
به جای فتحه/a/ ـه ه
به جای کسره/e/ ێـ ێ
به جای واو/v/ ۏ
به جای شوا /ə/ ݖ
به جای یه/y/ ېـ ې

برخی از شیوه نامه آوانویسی تالشی‌:

برای حروف (ت / ط) تنها از حرف (ت) استفاده می‌شود.

برای حروف (ث / س / ص) تنها از حرف (س) استفاده می‌شود.

برای حروف (ذ / ز / ظ / ض) تنها از حرف (ز) استفاده می‌شود.

برای حروف(ق/غ) تنها از حرف (غ) استفاده می‌شود.

برای حروف(ح/هــ) تنها از حرف (هــ) استفاده می‌شود.

برای حروف(ع/ء) در ابتدا و وسط واژه تنها از حرف (ئـ) استفاده می‌شود.

برای حرف ا کوتاه/ شوا/ از/ ݖ / استفاده می‌کنیم.

برای حروف(واو) از حرف (ۏ) استفاده می‌شود.

برای حروف(یه) از حرف (ې) استفاده می‌شود.

فاطمه بی‌بی داستانِن (1)

فاتمه بی‌بی داستانێن (1)

چه‌مه تالݖش ئارا کو ۏیشته‌ری ژێنه‌کون زیندݖگی ۏه‌ختی ۏینه‌م ېا چه‌ۏون سه‌رنݖۏیسی خونه‌م، راستی راستی بی ئه‌ۏون را، هه‌زار هه‌زار ده‌فا ئافه‌رین ۏاتێ، چه‌ۏون زیندݖگی نێزیک دݖرێ بی چێمی نه‌ ۏیندێ ئو چه‌ۏون داستانون بی بوخونی دا خاسی بݖشاې، چه‌ۏون دیلابه‌ریېه‌ زیندݖگی کو سه‌ر به‌رۏوئه‌ری ېو ده‌ره‌سی.

چه‌مه‌ مه‌شته‌ فاتمه بی‌بی، ئیله‌ چه‌مه تالݖش‌ئارا نݖماېنه‌ ژێنه‌که‌ کݖ ماکلانی کا مه‌نده‌، چێ سݖند و سال هه‌شتادی کا، شیش هه‌ف سالی ده‌ۏېه‌رده‌ بی بوبو، ئݖشته‌ را ئشته‌ن که‌نه‌ چوئه‌ که‌ کو ئشته‌ن ئیله‌ زوئه‌ که‌ نێزیکی کو ته‌نخا مه‌نده‌، چێ شۊ خݖدا بیېامݖرز سی ساله‌ مه‌رده‌، فاطمه بی‌بی نوجه‌باېی و ئاۏرو‌داری ېو چێ بینایه‌‌که‌ری و چێ پاکه‌ دیل و خݖنه‌ری، موسله‌روخونی ئاۏادیئون کو ئابازه‌ به‌رېه‌نده‌.

هه‌ته‌ مه‌ردۊم ئه‌ې پاکه‌ دیل زونݖن، چݖمونی کݖ هه‌رگݖز گݖناې که‌رده‌ نیشه‌، فاتمه بی‌بی سه‌ۏات نێدارݖ، به‌ما ۏه‌ختی ئه‌ې نه نݖشی ئو ئالان‌سݖتان ئو لوئه‌لوئه که‌ری، هه‌ته کݖ ئه‌زونه‌ ئو ۏیېه‌ر خه‌ره‌د دارݖ، خیېال که‌ری، ئی گݖله‌ نوم‌داره‌ دانݖشگا کو دوکتوری ده‌رسی خونده‌‌شه‌، چێ ئه‌ده‌ب و ئاموج و کݖنش‌و‌کارێن و چێ کݖرتݖکار ته‌مݖشئا دارݖ، ئاده‌می خݖش ئا، خه‌ېلی ۏه‌خت چێ لوئه‌ بݖنی بݖنݖشݖ ئو ئه‌ې‌ کا ده‌رس ئاموجݖ.

فاتمه بی‌بی ئݖشته‌ن شۊئه‌ر مه‌ردێ په‌سو، ۏییه‌ر کوریش که‌شه‌ ئو سݖته‌مه‌‌ش به‌رده‌‌، ئݖشته‌ن زیندݖگی کا خه‌ېلی چݖمݖن شیۏار به‌خساۏ مێرده‌کون کا، ۏیشته‌ زه‌مت که‌شه‌‌شه‌ ئو سݖته‌مه‌ کارݖش که‌رده‌، هه‌رگݖز که‌سی نێۏینده‌ کݖ چه‌مه‌ فاتمه بی‌بی، ئݖشته‌ن تێله‌ سه‌رنݖۏیسی ده‌س و مه‌ردۊمی ده‌س ېا خݖدا‌مه‌کردون ئݖشته‌ن خݖردݖخال و هه‌مساده‌ئون ده‌س ئازاگیله‌ې بݖکه‌رݖ، هه‌میشه‌ چێ ده‌س‌ووئه‌رده‌ چی خه‌ېر و به‌رکه‌ت داشته‌، ئݖشته‌ن مال و داشته‌ نه‌ دیلخݖش به‌، چێ چێم و دیم هه‌میشه‌ سیرا، هه‌رگݖز دیېه‌ری را ده‌س دݖراز ئاکه‌رده‌ نیشه‌ دا ئݖشته‌ن نێداری ئو تاکیله‌‌ئی ئو ۏیۏه‌ ژێنه‌کی خونه‌، ئه‌ې نه کݖمه‌ک بݖکه‌رݖن.

فاتمه بی‌بی، دݖنېاې خݖمنا سݖر و دیل ئݖشته‌ن سینه کو دارݖ، خیېال که‌ری مه‌ردۊمی رازی ئیله‌ مه‌ۏه‌ره‌ کا نوئه‌‌شه‌ ئو هه‌زار گݖله کݖلیل ئه‌ې کو پێنوئه‌‌شه‌، خه‌ېلی ژێنه‌کون زیندݖگی ئݖشته‌ن بیناېه‌‌که‌ری نه‌، چه‌ۏون سیېا به‌خته‌ سه‌رنݖۏیسی، ئݖم رو ئه‌ روش که‌رده‌، هه‌رگݖز ئشته‌ن ده‌نی کو دݖشمون و دیېه‌رون پێشت‌ئاکه‌ر تێله‌ لوئه‌ به‌رکه‌رده نیشه‌. خݖدا را روزی هه‌زار ده‌فا شݖکر ۏام، کݖ چه‌مه تالݖش‌ئارا کو ئی دݖنېا فاتمه بی‌بی شیۏار چاکه‌ ژێنه‌ک داشته‌‌مونه ئو داره‌م، خݖدا چه‌مه گݖردی تالݖشه‌ ژێنه‌کون پݖشتݖمون بوبو، چه‌ۏون مݖرام و میره‌ۏونی چه‌مه تالݖشه‌ خݖردون سه‌رهه‌زاره‌ سالون بومونو.

ئی روزی، فاتمه بی‌بی که‌ شیمه‌ دا چێ خݖتمه‌ت سݖلامی بݖکه‌ره‌م، خه‌ېلی ئه‌مه ئݖشته‌ن میره‌ۏونی نه‌ خݖجاله‌ت دوشه‌، چاې هه‌ردݖمونه‌ ئو ئیتێ ېه‌ندی نه‌ دیله ده‌ردی ‌‌لوئه‌ که‌ردݖمونه‌، فاتمه بی‌بی ده‌مه‌نده‌، ئݖشته‌ن که‌نه‌ سه‌رنݖۏیسی ۏیر ئاریه‌ندێ، ته‌مونی ئه‌ۏێنی کݖ ئه‌لان مه‌رده‌‌ېنه‌، ئه‌ۏونݖش به‌ خه‌ېر و خݖشی ۏیر ۏوئه‌رده ئو ئه‌ۏون را خݖدا بیېامݖرزی که‌ردݖشه‌. فاتمه بی‌بی ۏاته‌: چه‌مه‌ جݖۏونی داۏ‌ره‌ کا گݖردی ژێنه‌کون زیندݖگی کا ۏیېه‌ر سݖته‌مه به‌رده‌، هه‌ده‌ کݖ سه‌کراته زیندݖگی داریمون، هه‌ده‌ نی زیندݖگی مݖزه‌ داری، ۏیشته‌ری مه‌ردۊم خݖشه‌دیل دارین، دݖرݖسته‌ کݖ ئورینه شی ماشونی مه‌ردومی زیندݖگی ئاسون‌ ئاکه‌رده‌ نیېا، به‌ما دیلخݖشی ئورینه کا ۏیشته‌‌را.

دێ کݖرا ئه‌مه دیر ئابی، فاتمه بی‌بی نه‌ ۏاتݖمونه‌: ئوشان خوهه‌م، ئݖشتݖ دوئا بݖبه‌ره‌م و بݖشه‌م، هه‌نی ئݖشتݖ خݖتمه‌ت ئاېه‌م دا ئیتێ ئه‌مه را ئه‌ داۏره‌ زیندݖگی ېو ژێنه‌کون که‌‌ کار و باغ‌ئاۏدونیېه‌ کار و بݖجاره‌ کار و گیرېه‌ گیلونی کارون ئه‌مه را ۏیشته‌ بݖۏاې. فاتمه بی‌بی خݖدا ئیسپوردݖمونه، ېه‌ندی کا سیفا ئابیمونه‌. ئه‌گه خݖدا هه‌شته، ۏه‌ختݖ‌ۏاری چێ په‌س ئامه‌نده‌ داستانی شݖمه را نݖۏیسݖم.

از : رمضان نیک نهاد

http://kados2.blogfa.com

در خط آوانگار تالشی‌ :
به جای فتحه/a/ ـه ه
به جای کسره/e/ ێـ ێ
به جای واو/v/ ۏ
به جای شوا /ə/ ݖ
به جای یه/y/ ېـ ې

برخی از شیوه نامه آوانویسی تالشی‌:

برای حروف (ت / ط) تنها از حرف (ت) استفاده می‌شود.

برای حروف (ث / س / ص) تنها از حرف (س) استفاده می‌شود.

برای حروف (ذ / ز / ظ / ض) تنها از حرف (ز) استفاده می‌شود.

برای حروف(ق/غ) تنها از حرف (غ) استفاده می‌شود.

برای حروف(ح/هــ) تنها از حرف (هــ) استفاده می‌شود.

برای حروف(ع/ء) در ابتدا و وسط واژه تنها از حرف (ئـ) استفاده می‌شود.

برای حرف ا کوتاه/ شوا/ از/ ݖ / استفاده می‌کنیم.

برای حروف(واو) از حرف (ۏ) استفاده می‌شود.

برای حروف(یه) از حرف (ې) استفاده می‌شود.

داستان زندگی دو دختر که در بین گرگها در جنگل می زیستند

آمالا و کامالا نقل:

ام داستانَه گلَه، راستی راستی هیندی کا تفاق دَلَکه. هندوستونی کا ای دَفا خَوَری هَمه جگا آتنییَه کٚه وَرگَه ژییَه کا دٚه گٚله هَشمناکَه جانَه‌بَری هَشراتون/وَرگون نَه گَردٚن،  هَرکس اَوون وینی زَلَه ترَک بی. هیچ کسی دا اَه سَت چَوون شی جانَه بَری ویندَه نییا. اَه آوادی مردوم واین: اَوِن دٚه گله رۊ/روح اِسینَه، هیچ کَس نِبی اَوون آزار بٚراسٚنه، مردوم کٚرا زلاموردَه بین، هیچ کَس نییاری اَه ژییَه پا نوئِه.

ام خَوَر، کشیشی گوش رَسَه کٚه چه نوم سینک اِستا. سینگ، ای گله پیلَه کَه‌سرای داری کٚه یتیمَه خردَنون ها کو ویرها بی و پیل آکَری. سینک وَشتٚلی‌واز اومَه، خای ام داستانی کا سر بَروَری. هَه‌ی را اَه سنگه دییارَه کو شَه، وَرگَه‌ژییَه نزیکی کا، ای گلَه پیلَه داری تٚلفتٚشَه کٚه چَه چِم آدیِسی کا هشراتون لونَه نوئا. سینک، اشتَن جیگا کو خاسی نه هشراتون لونَه بَره وینی.

سینکی، داری تٚکلَه کا ای جیختِه جیگایی رچ آکردَه، دا ها کو چَن شَوَندَه روز جیخٚسٚه و ژییَه چِم بٚدارٚه، دا وینی شا اَه جانَه بَرون ویندِه، جگای کٚه هشراتِن ها کو لونَه دارِین، ای پیلَه سنگه چالَه‌ی اِستا. وَختی مانگی پِرومَه و مانگه تاوی روشنی کَردَه، سینکی ویندَه، هشراتِن اشتَن لونه کا، ایلَه ایلَه برومینَه، اشتَن ماترَه تٚری آکَرین و برچاکنین و سرا هوا بو آکَشین و زوزَه کرین.

ناخَوری دٚه‌گلَه هشمناکَه جانَبَر بَروشتینَه، چَوون دَس و پا و کلَه آدَمی پِرَوٚشی داری، بَما هشراتون شی چار دَس و پا پِرین، چَوون دَس و پا کولوفتی یَندی خمنایا، گردَه کَلَه دارین. درازه مو چَوون سوتالَه جانی آپوشا، تٚریَه بوک و دَماغ و مَچَه دارین، چَوون چِم هشراتون چمی شی سو دَه‌ی. اَوون زمینی بو آکَشه و اشتَن ماتٚرَه رو بَه آسمون داشتَه و زوزه کَششونه. سینگی هرگز اَه جوره جانَه بری هیچ کیتاوی کا نی ویندَش نییا.

سینک، داوْلَتی پیلَه گلان و فرمون داری وَر شَه ، دا  اَی ایجازَه بٚدَن، اَه دٚه گلَه جانَه‌بری بیگِرن و پیلَه دانشمندِن چَوون سَر، کار بکَرن و سَر‌بَروَرن که ام  بی وَجَه جانَه‌بَرن اٚچِه اِسینه، کا کو اومَه‌ینَه، بَدَز هنی اَوون جنگلی کا سر آدَن. سینک، ای وَخونه‌ی دۊملَه نی گَردی کٚه تمونی کیشورون کا گَشت‌و‌گییَلَه کَرون اَه هشمناکه جانه برون ویندِه را اشتَن یتیمه سرا دَکَشی و ای پولی نی چِه گیر بای دا یتیمه خردَنون را خرج آکَری.

سینکی، وَختی ایجازَه ویگِتَه، هشراتون بریسی کا تله نه اَوون گِتشونَه، همه ماتی بردَه بینه، ویندشونه: بٚرامِه‌ی اَوِن کو دٚه گلَه اَدَمَه خردَن و دٚه گٚله کیله‌ینه کٚه هَف هَش سال ویشته  سٚند و سال نِدارن، بَما  تَمون چوون کنش و کار هشراتون شی اِسَه.

پیله دانیشمندون اَوون خاسَه جیگای بَردَه، وَختی اَوون خلا دَکردشونه، خلا پِزارندشونه، رٚخَه رٚخَه کَردشونه، اَوون وَختی تختی سر خساوندٚشونَه، تختی کا جیر آین، شین، لٚکٚلا آتارین، ایته پا نه کَنٚش کرین، خاکی سر اشتَن پیچنَه کرین، یندی کا دَچیکین، هنتَه زوزه کرین دا خاو آشین.

وَختی اَوون را پلا و خوروش ووئرین، هیچ دَس نِژَنین، پلا سری ویگَردین و ای گله اسپَه شی پلا خوروشی پِلَوین. اَوِن پَتَه گوشتی خش نِدارین، اَوون را ای پَله زنده گوشت نَه‌ین، هَه‌ی خاسی گازی نه ویجَرین و هَرین.

اَوِن، وَختی آدَمون وینین، زلَه کردَه آدمون شی، آدَمون کا ترسین، زٚلَه چِم آمونیین، چار دَس پا پِرین، نِشایْن پاسری وییَر پامَندِه، چَوون پا گِرَه لینگ آبا، چَوون دَس و پا راست نِمونی، هَته پٚش شون سای هَردا، پامَندَه کی پردِه نه اَلبَهلی آسیین و هَنی چارچنگلی پٚرین.

اَوِن، آدَمون کا ویشتَه مَسین و بو آکَرین، چَوون چِم تاریکی کا، آدمون کا ویشتَه وینی، اَوِن هرگز خَندَه نِکَرین، برمَه نِکرین، چَوون جیکله و زاهار، هشراتون شی جروئه کرین، گرم و نرمه جیگا خش نِدارین، چاردییار و کَه چِمَه کا بروزین، سرا برشین، دا ای پناگایی بتلَفین و ها کا جیشین، کرا تایل آبین، که ای جوری ها کو بروزین و جنگل دَلکین.

سینک وینی که اَه دٚه گله کیله وَچَه، هشراتی تَبییَت و آموج و کنش و کارون نَه خو گِتَه و اَه کردکارون نه خوکَرد آبَه‌ینَه، هَلَه مَله نِشان اَه کارون دیمَه نوئِه، چَوون هشراته مرام و آموج و تَبییَت نیهرزی، آدمون رییَه و سولوکی نَه آموج بیگِرین، کشیشی خیلی دانیشمندون دَخوندَه دا دانیش و خَردَی نه اَه هشراتَه مرامی چَوون جانی کا بَرکَرن و آدَمه کنش و کار چِه جیگا بٚنٚشان. دانیشمندن فیکر کَرین، اَه خردَنن وَختی خیلی روک و چیلنه خردن بَه‌ینَه، هشراتی بی اَوون دٚزیَه بوبو کٚه هیچ آدمون نَه سولوکَت نِدارین.

اَه خردَنون را چَمه دینیا هیچ مٚزه نِکَری، هنته اِسا که ای زیندونی کا مَندینَه، آمالا که ایتِه روکته اِستا ای سالی سَر‌و‌بٚن نِبَه، هنتَه غرصَش هَردَه، ناخوش آبَه و مَردَه، چِه مَردِه بَه دۊمله کامالا دِه کرا تور آبی، خیلی وَخت خوناوَه هردشَه، خدا اَی را آرَسَه که نِمردَه،

کامالا ناز و  فت و فراوونی دیله کا دانیشمندون دَس پیل آبَه، بَما هرگز نِشاتشَه خاس خاسه نَه اشتَن هَم سرَه مالون پا رَسِه، نِشاتشَه خاسی لوئَه کردِه، و آدَمون شی آموج گِتِه و دییَرون نه آلان سٚتان و بیزٚ و بٚنٚش کَردِه. زوری نه پنجا گله واژَه یادش گِتا.

کامالا هرگز نشاتشَه، ای گله سالیمه خردَنون شی آدمون مینه کا لیذت بردَه، چِه دومله سرنویسی خَوَری نِدارم که چنتَه آژییَه. ای ...خَسَه بوبو اَه وَخت که جونیمونا و دانشگا کا چَمه روان آزونی اوستادی ام داستانه گله اَمه را واتَه.   

هَچی نی که چَمه تالشن همیشه غَزَلی خونٚن: تبییَتی کٚه شتی نَه آ، مرگی نه شو. راست واتَه‌شونه: اَه تبیتی که روکی سَر، خردَنی کٚنٚش‌و‌کارون و  چِه کٚردکارون تَندورَه سازٚه و چِه جانی کٚه سای هَرٚه، هَلَه مَله چِه جانی کا نِبرشو.  

شمه روکه برا: رمضان نیک نهاد

نقل تالشی (تالشه نقل )

تالشه نقل:

اَه وختون کٚه تازگنه رضا شا چَمه ایرونی پاتشا با، چَمه تالش آرا ای گله آوادی کا، مِردَکی مَندا کٚه چِه نومی اَی میجا(میرزا) دَخونین، میجا اشتَن دَدَه تاکَه زوئَه‌یا، هَیی را وَختی چِه دَدَه مَردَه، خیلی زمین ومال و مۊله اَی را پَس هَشتشَه.

میجا کٚه ژِن بردَه، چِه ژِنی را خردَن نِبی، هَرچٚه میجا اشتَن ژنی را دَوا درمون و دوعا کَردَه، چارَه‌ی نِبَه. ژِنَکی را اشکَم بی، بَما هندَه دا چَن ما، چِه اشکَمی کا دَویَری، ژِنَک خردَن‌آریَن بی، بیچارَه ژِنَک، خیلی اشتَن شوئَر وَری کا، ام مَرَسی خونَه خجالت کَشی، ای دَفا اشتَن شوئَرنه واتشَه: میجالِه، اَگه خردَنپیرَه، ناجَه داری، دَدَه بٚبی، مٚضاقه نی، تٚه را اَلادَه ژِنی بٚبَه، اَز نی اشتٚه خٚردَنی را دالانی کَرٚم. میجا وای: نِه، خدا بی مَکَرٚه، چَمَه سرنویسهَرچی اِسَه، اَز نی خدا کا آزاگٚلَه‌ی نِدارٚم. ای سالی ژِنَکی را هَنی اشکَم بَه، ام دَفا دِه  ژِنَک زۊخردَن آرَین نِبَه.

 وَختی ژِنَکی اشکمی هَش ما وَخت، سَراومَه، ناخَوَری ژِنکی زَندِه خونَه دَرد بَردَه، میجا واز آلَکه، شَه، اسبی نَه ماما بی‌بی ووئَردشَه. ژِنَک کٚرا دَردی خونَه تایل آبی. ماما بی‌بی، ژنَکی دٚه گلَه دَسی لافندی نَه تَغلی بونَه چو کا دَوَسا، ژِنَکی زاهار و جروئَه دا آسمون شی، ماما بی‌بی هَر فَندی کار دوئَه، نشاتشَه، خردَنی ویگِتِه. اَه وَختون چَوون مَلَه و آوادی کا کسی ماشون و اوتٚل نِداری، هَتَه نی نِبی اسبی نَهژِنَکی دوکتوری وَر بَردِه، وَختی ماما دَرمَندَه بَه، چَن ژِنَکی، خردَنی شون زوری نَه آکَشَه، خردَن، زندَه دینیا دَلَکَه، بَما بیچارَه ژِنَک هوش شَه و غَش کَردٚشَه.

ژِنَکی کا هندَه چی خۊن شَه، شَه دا مَردَه، میجا کٚرا اشتَن کٚشی، میجا اشتَن کَه سرا پیشی کا غَلت ژَنی،وَختی ژِنَکی پیگِر آگِر و چال کَردِه کار تَمون آبَه، تازَه هَلا میجا خَوردار آبَه کٚه چندَه خا، خردَنی یتیمی و بی دِدِه‌ئی پیل آکَرٚه.

هَمَه واین: ام خردَن اشتَن دَدِه سَرَه‌هَر بَه، میجا وای: نِه خردَن، خدا فرشته یَه، ام لوئَه گنا دارٚه، خاهیش کَرم، ام لوئان، چٚمٚن وَری کا مَکَرَه. میجا، خیلی خردَنی پیل آکرده را کۊری کَشَه، دِه ژِن نی نِبَردشَه دا خردَنی سَر پَهَر ژِن بوئَرٚه. میجا ای گلَه ناکَسَه همسادَه داری کٚههَف گلَه اَنٚشتا مَردَه زوئَه داری، زوئَه مَوا، بٚوا: هَشرات. اَوِن کٚرا میجا زیندگی کا کونَه و بِز ووئَرین، چِه مالی دٚزین، چِه واشی چارٚنین، چِه زمین و بٚجاری دَگِرین، هَردَفا نی میجا خای، چَوون ناری بیگِری، دٚه مَن و نیم، میجا لٚس پَکوفین، وَختی میجا کَی‌خدا وَر شی و اَوون را عاریض بی، اَوِن کَی خدا سٚمبِلی چَرب آکَرین، کی خدا نی میجا گناکار زونی.

میجا زونی کٚه هرکس ویشتَه زور و پول دارٚه، کی خدا نی چِه سَرَه، هَدَه هَف سال بَه، میجا وییَر خش داری کٚه چِه خردَن چاکه جگای آرَسی، نِخای اَه زوئَه نی اشتَن همسادَه زوئان شی، دٚز و پِتارَه چی بَرا، پیشا کٚه اشتَن خردَنی ملا خونه بٚوَنی، آوادی هیچ ملاخونه نِداری، چَوون آوادی ای گلَه ارباب و خان داری، کٚه ویشتَری آوادی بٚجار اَه خانی شن اِستا، هَمه اَی سالونه ایجارَه آدَین. خان، میجا خیلی خٚش داری، میجا سوات نِداری، بَما چِه کردکار، دیلاچک و خاسی اِستا. ای روز میجا کٚه اربابی وَر شَه دا اشتَن ایجارَه اَی آدَه، میجا زوئَه نی اَی نَه همرایا، میجا دَمَندَه اربابی را،دیلَه لوئَه کَردِه، اشتَن ناجَه، خردَنی ملا بِه خونَه اَی را واتشَه. خانی دیل، میجا را سییَه، واتشَه: خردَنی مٚن آدَه، بٚدا اَی اشتَن نَه شَهر بٚبَرم، هٚم مٚه‌را دالان و دَسَه‌فرمونَه‌کَر بو، هٚم نی ملا خونه شو، میجا خشخال آبَه، خردَنی خانی نه وَندشَه، هرسال تَنخا چَن روز اَوِن شاین، اربابی کَه کا  یَندی ویندِه.

میجا تاکلَه و تَنخا آبَه، چِه همسادَه کٚرا اَی مٚتَرزی ووئَری، همیشه نی میجا هٚم اشتَن مالی دَبازی، هم نی لٚس و چو هَری، ای سَر دَفا نی کی خدا و اَمنییَهباج آدَین و اَوون نَه پٚختٚه ساز کَرین دا میجا زیندون دَلَکی، اَوِن نی خدا خازتَه تَمون چِه مال و داشتَه پِتارین.

میجا زوئَه، دِه پیل آبا، دِه تالشی زوونی ویرٚش بَرشا، اشتَن دَدَه نه فارسی وای، زونی کٚه چندَه چٚه دَدَه کۊری کَشه و ستَمَه بَردَه، هَیی را خردَن ناجه داری، ای روز اشتَن آوادی پاسگا کا رییس بوبو، دا هم اشتَن همسادَه دٚزَه زوئان دَماغی بٚسونٚه، هٚم نی کی خدا بَرکَره و اشتَن دَدَه چِه جگا بٚنَه، هم نی اشتَن دَدَه نِزیکی بٚمونٚه، دَدَه غَم بَهرٚه و اَی ویرٚها بوبو.

زوئَه مدرسَه کا نوم بَریَندَه، گرد شَهرییَه خردِن، چِه چِم روشونی لوئَه کَرین، هَمه ام خردَنی آتییَه چاکه سرنویسی وینین. خانی بٚرا، ای گلَه خاسَه کیلَه داری، چِه جوونی و کٚنٚش و کار تَمٚشا داری، اَه خاسَه کیلَه، زوئَه عاشق و دیل باختَه آبَه، همه واین: ام دیهاتییَه زوئَه، روزی اوستان دار بو، یا وزیر بو.  زوئَه دانشگا درسی کا اَول بَه، اَی نَه واتشونه: تٚه خای چه رشتَه دَرزی بوخونی؟ واتشَه: اَز خام،پولیس و ارتشی درسی بوخونم، دا رییس پاسگا بوبوم، خانی هَدَه چی اَه خردَنی پَند دوئَه، نِبَه، واتشَه: ایلا بیلا تَنخا بی رییس پاسگا درسی بوخونم، دا چَمَه دٚزَه همسادان پَهَر بسونٚم و اَوون را تَلافی آکَرم، خردَنی دیلی کا ای دینا عوقده و نِداری دَرییا.

خانی بٚرووئَرَه زا کیلَه کٚه چِه دیل باختَه آبا و دوکتوری درسی خای بوخونی، وَختی ویندشَه، زوئَه گوشی لوئَه نِدَشو، چِه دیلی کا اینتقومَه ویگِری عوقدَه دَرییَه، اَی وَیْل آکَردشَه. دانشگا کا، زوئَه زیرَنگی دٚرِه آبازَه داری، وَختی چِه چار سال دانشگا تَمون آبَه، چِه پاداشی خونَه، اَینه واتشونَه: ته چه خای؟ واتشَه: ناجَه دارم، چَمَه مَلَه و آوادی پاسگا کا رییس بوبوم. اَه روزی کٚه  زوئَه خای، اشتَن پاسگا بشی، ویندشَه، خیلی مردوم چِه پیشواز اومَه‌ینَه. کَی خدا، چِه پا بٚنی ای گلَه کَلَه وَرزا قربونی کَردَه، چِه همسادَه دٚزَه زوئِن، اَی اشتَن کۊلَه دوشانی کا نشوئَه شونا ، چِه مٚلَه کا گلَه ریسَه آرَینین.

چِه دَدَه تازٚگٚنه زیندونی کا بروما، ایتِه اَفال ندار اِستا و که دَلَک با . زوئَه اومَه، اشتَن دَدَه تَشَر دوشَه، واتشَه: تٚه مَگَه مَردَه‌یرا، نِشایْش، چٚمٚن پیشواز اومَه! دَدَه ماتی بَردا، کٚرا اَی کا شاغ بَرای، زوئَه تَمون اشتَن اَوی آکَردا، هَرچی اَی پَند دوشَه، ویندشَه زوئَه گوش هیچ خل نی! کی‌خدا و دٚزَه زوئِن هرسَت اَی را خاش آلیسی کَرین، دٚزَه مالی نَه اَی را میمونی گِرین، اَی پیل آکَرین، زوئَه خَیلی خش آی، خش داری هَمه اَی بتَرسین، همَه اَی را خاش آلیسی بکَرین، زوئَه تَمون اشتَن ناجَه ویرٚش بَرشا.

 ای چَن وَختی کٚه بَه، هندَه کی خدا و اَه دٚزَه خردون، زوئَه مٚفته هَری و خاش آلیسی را چَشت آکَردا، کٚه دِه چَوون شکارَه کَرَهتولَهآبا، آوادی خلک هیچ زوئَه خش نِدارین، اَی اشتَن کا نِزونین، واین: خدا هَنی چَمَه کَنَه رییسی پاسگا دَدَه بیامرزٚه، کٚه ایتِه سیرائی داری، اَه دِه هندَه چی تَنَه ساری و نِداری عوقدَه نِداری،اَه زوئَه خییال کَری، پاتشا یَه، زوئَه اشتَن دَدَه ویر بَرشا، نِه چِه زوون لوئَه کَری، نه اَی غَم هَری، وَختی چَن سال بَه، هنی ناکَسَه همسادَه خردخال و چِه دَه مینَه، جنگ و دَوا دَلَکه، خیلی زوئَه دَدَه لس هَردَه، ناکَسَه همسادَه، ای دینیا شاهید ووئَردَه کٚه زوئَه دَدَه گنا کارَه، بی غیرتَه زوئَه نی اشتَن دَدَه زیندون دَریَندَه، چَن ما کٚه دَدَه زیندون مَندَه کا بَه، دَدَه اشتَن زوئَه دَس هندَه غرصَه و خۊناوَه هَردَه دا تور آبَه، همیشَه وای: ای... چٚمٚن گیرِیَه ژِنَک جان، خستَه تٚه بوبو کٚه زۊتَه مردیرَه و ام تِلَه روزون نِویندرَه.

وَختی تورَه دَدَه زیندونی کا آزات آبَه، چِه زوئَه اشتَن آورو تَرس آوادی کا دَوَشتَه، هنتَه شَه، اَوی آبَه کٚه خییال کَریش، ام زَمینی کا ویشَه و فیت آبَه.  

 شمَه رۊکَه برا _ رمضان نیک نهاد    

منشور حقوق بشر کوروش به زبان تالشی

کوروشی مه‌نشور، تالݖشی زݖبون و ئاۏانݖۏیسی خه‌تی نه:

دانلود صوتی منشور کوروش به زبان تالشی
ئݖسه کݖ خݖدا کݖمه‌کی نه، ئیرون و بابێل و چار گوشه کیشۏه‌رون پادݖشاېی خونه تاجه کݖلا چݖمݖن که‌للـه کو پێنوئه‌مه، شݖمه هه‌مه گݖله‌ې نه ۏام: ئه‌ز دا زݖنده‌ېمه ئو خݖدا نی پادݖشاېی را چݖمݖن ېاۏه‌ره، ئه کیشۏه‌رونی کݖ ئه‌ز چه‌ۏون پادݖشاېمه، چه‌ۏون ته‌مونی دین و سونه‌تون خݖش دارݖم، ئه‌ز هه‌رگݖز نیهه‌رزݖم، چݖمݖن فݖرمون‌به‌رێن، چه‌مه مه‌ردۊمی، دین و سونه‌تی ېا دیېه‌ر میله‌تون دینی رۊک ئاکه‌رݖن و ئه‌ۏون نه تێله زݖبونی بݖکه‌رݖن.
ئوری کݖ مݖن پادݖشاېی تاجی چݖمݖن که‌للـه کو پێنوئه‌مه دا روزی کݖ زݖنده‌ بوبوم و پیلله خݖدا نی چݖمݖن ېاۏه‌ر بوبو، هه‌رگݖز هیچ میله‌تی زوری نه چݖمݖن داۏله‌ت‌سݖرا دیله نێۏوئه‌رݖم، گݖرد میله‌تێن ئازاتینه، چݖمݖن پادݖشاېی را که‌للـه بݖنه‌ن ېا مه‌نه‌ن، هه‌ر ۏه‌ختی خه‌لک مه‌خان، ئه‌ز چه‌ۏون پادݖشا بوبوم، ئه‌ز چݖمݖن پادݖشاېی سه‌ر مه‌ندێ خونه ئه‌ۏون نه جه‌نگ نێکه‌رݖم.
ئه‌ز دا ئه روزی کݖ ئیرون و بابێل و چار گوشه کیشۏه‌رون پادݖشاېمه، نیهه‌رزݖم، که‌سی دیېه‌ری سݖته‌مه بݖده، ئه‌گه نی که‌سی سݖته‌مه‌شون دوئه بوبو، ئه‌ز چێ جیگێته چی سݖته‌مه‌ده کو ۏیگێرݖم و ئه‌ی په‌س ئاده‌م. سݖته‌مه‌ده ئو زوره‌ۏا ده‌ماغی سونݖم و ئه‌ې ئه‌ده‌ب و ته‌نبێ که‌رݖم دا دێ چیمی به دیم مه‌ېارݖ، ئه ده‌س‌دݖرازیئون که‌ردێ.
ئه‌ز دا روزی کݖ پادݖشاېمه، نیهه‌رزݖم، که‌سی دیېه‌ری مالی زوری نه ېا مݖفته جیگێرݖ دا مه‌ردۊم دیل‌ناخݖش و ناراهه‌ت ئابون.
ئه‌ز دا روزی کݖ زݖنده‌ېمه، نیهه‌رزݖم، که‌سی دیېه‌ری کو زوری نه کار ‌ۏیگێرݖ ېا بی‌مݖز و مݖۏاجݖب ئه‌ۏون کو مݖزوری ‌ۏیگێرݖ.
ئه‌ز ئوری هه‌مه‌ې نه ‌ۏام: هه‌ر که‌سی ئازاته، هه‌ر دینی خݖش دارݖ، هه‌ې بݖپه‌رݖسݖ، هه‌ر جݖگاېی خݖش دارݖ، ها کو ئݖشته‌را که ئو سݖرا بݖدارݖ ئو زݖندݖگی بݖکه‌رݖ به‌ما بی دیېه‌ری مالی مه‌جیگێرݖ؛ هه‌ر کاری خݖش دارݖ، هه کاری دۊمله بݖکه‌رݖ، ئݖشته‌ن مالی هه‌ر جوری ېو هه‌ر چݖ کݖ دوس دارݖ، بݖخݖرݖ به‌ما بی دیېه‌ری مالی سه‌ری پا مه‌پێنه ئو فݖر مه‌ده.
ئه‌ز هه‌مه‌ې نه ‌ۏام: هه‌ر که‌س بی ئݖشته‌ن که‌رده کاری، دۊمله و په‌س‌ئاگه‌ر‌دی گه‌رده‌ن بیگێرݖ، هیچ که‌سی ده‌ماغی چێ فامیلون ناجوره کاری خونه مه‌سونݖن. بݖرا نێشا، گݖناکاره بݖرا ده‌ماغی سوتێ، ئه‌گه که‌سی ئی‌گݖله ده‌رینگا کو گݖناېی که‌رده، ته‌نخا ئه ئاده‌می کݖ گݖنا که‌رده، چێ ده‌ماغ بی بݖسونݖن، دێ ته‌مونی چه‌ۏون ئێل و ته‌باری ته‌نبێ مه‌که‌رݖن.
ئه‌ز دا روزی کݖ خݖدا ېاۏه‌ر‌ی نه پادݖشاېمه، نیهه‌رزݖم، چه‌مه مێرد و ژێنون به‌رده ئو که‌نیزی را بݖخروشݖن. چݖمݖن فݖرمون‌به‌رێن بی مه‌هه‌رزݖن، چه‌ۏون دا‌ۏله‌ت‌سݖرا کو که‌سی که‌نیزی بݖکه‌رݖ. به‌رده‌داری بی ته‌مونی دݖنېا کو موغوب ئابو. خݖدا کو خام، ئه‌ز ئه په‌ېمونی کݖ ئیرون و بابێل و چار گوشه کیشۏه‌رون خه‌لکون نه ده‌ۏه‌سته‌مه، پیروز ئاکه‌رݖ.
شݖمه رۊکه بݖرا- رمضان نیک نهاد

راهنما:

در خط آوانگاری تالشی‌
به جای فتحه/a/ ـه ه
به جای کسره/e/ ێـ ێ
به جای واو/v/ ۏ
به جای شوا /ə/ ݖ
به جای یه/y/ ېـ ې

ترجمه تا لشی به فارسی(اسامی 5)

ادامه نوشته

فرهنگ لغات تالشی (ت ) نماینده ت ط

فرهنگ لغات تالشی (ت )

ادامه نوشته

ترجمه اسامی تالشی به فارسی (4)

زبان تالش ماسوله رودخان فومن

 

د-اسامی حیوانات وگیاهان

• زبان و ادبیات تالشی

ادامه نوشته

ترجمه اسامی تالشی به فارسی (3)

زبان تالش ماسوله رودخان فومن

 

ج-اادامه اسامی لوازم خانگی 

• زبان و ادبیات تالشی

ادامه نوشته

ترجمه اسامی تالشی به فارسی (2)

زبان تالش ماسوله رودخان فومن

 

ب-لوازم خانگی

• زبان و ادبیات تالشی

ادامه نوشته

ترجمه اسامی تالشی به فارسی (1)

ترجمه اسامی تالشی به فارسی (زبان تالش ماسوله رودخان فومن)

 

الف -اسامی اشخاص

 

تالشی	فارسی
کیله	دختر
زوعه	پسر
زما	داماد
گیشه	عروس
شو	شوهر
ین	زن
خالو	دایی
مارخوا	خاله
بی بی	عمه
خوا	خواهر
برا	برادر
بورین	زن داداش
خیور	برادرشوهر
خسوره	پدرشوهر
خسرگ	مادرشوهر
ایره	خواهرشوهر
ده ده	مادر
به به	پدر
کنه به به	بابابزرگ
مه مه	مادربزرگ
همه زما	باجناق
خیورین	جاری
ین په	پدرخانم
ین ما	مادرخانم
په هرین	زن بابا
ین برا	برادرخانم
ین خوا	خواهرخانم
اوزنه	هوو
نبه	نوه
زوعه زا	نوه پسری
کیله زا	نوه دختری
نابرا	برادرناتنی
ناخوا	خواهرناتنی
خیشوقام	فامیل
نبه نتاج	اجداد
دالان	کلفت
چوپون	چوپان
کرچی	کارگرزن
مزور	کارگر مرد
قابله	ماما
گالش	گاوچران
همسوعه	همسایه
دوس	دوست
دز	دزد

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

• زبان و ادبیات تالشی

 

 از : رمضان نیک نهاد